တိမ္ေတြဆီမွာေနတာလား
အေငြ႔အသက္နဲ႔
မိုးေငြ႔ဆီမွာေနတာလား
ဘယ္မွာေနေန ဘယ္မွာနားနား
ငါမသိရိုးအမွန္ပါ ။( ဒါက ကဗ်ာဆရာလြင္ျပင္ေျပာတာပါ)
အိန္ဂ်ယ္.........
ရင္ခြင္နန္းမွာစံ
ႏူးညံ့တဲ့ အမိန္႔ေတြနဲ႔
ကိုယ့္ႏွလံုးသားကို အုပ္စိုးပါ
အိန္ဂ်ယ္အေျမာက္အျမားက
ဘယ္မွာနားတယ္ ကိုယ္မသိေပမယ့္
ကိုယ္ရဲ့ မူပိုင္ အိန္ဂ်ယ္..
မင္းကေတာ့ ကိုယ့္အနားမွာ
ဘယ္မွထြက္မသြားဘဲ
သံသရာအဆက္ဆက္
ႏွလံုးသားမွာ ထာ၀ရ အုပ္စိုးထားပါလို႔
(ကိုယ့္ဆုေတာင္းေလးေတြ ျပည့္ပါရေစ) ။
အိန္ဂ်ယ္.....ေရ
အေတြ႔အထိေတြၾကားမွာ
ရိုးအီသြားတာကိုယ္ၾကားဖူးတယ္
အခ်စ္ေတြက
အျပစ္ေတြၾကားမွာ
လြင့္ျပယ္သြားတတ္တယ္
အေငြ႔အသက္နဲ႔
အသက္အရြယ္မဲ့
ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ
ဘာမွေျပာစရာမလိုေအာင္
ခံစားနားလည္လို႔ရခဲ႔တယ္...။
အိန္ဂ်ယ္.......
မင္းနဲ႔ ပတ္သက္သမွ် ခံစားခ်က္ေတြ
တနင့္တပိုး ကိုယ္ထုပ္ပိုးထားေပမယ့္
ထုတ္ျပစရာ အနားမွာ ဘယ္သူမွမရွိ
ရင္ဘတ္ေဟာင္းေလာင္းထဲမွာ သိမ္းဆည္းထားတာမ်ားလို႔
လွ်ံက်လာတဲ့ ခံစားခ်က္တခ်ိဳ႔တ၀က္ကို
ကိုယ္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လုပ္ခဲ့မိတယ္ ။
No comments:
Post a Comment